Luchtkwaliteitsbewaking

Hoe een luchtkwaliteitsmonitor werkt en waarom u deze nodig hebt
In de afgelopen tijd is de hoeveelheid wetenschappelijk bewijs dat de bewering ondersteunt dat de lucht in een gebouw meer vervuild en besmet is dan de lucht buiten het gebouw, blijft groeien. Dit lijkt zelfs waar te zijn in gebouwen die zich in enkele van de meest industriële steden ter wereld bevinden. Tegelijkertijd suggereren veel onderzoeken ook dat de meeste mensen ongeveer negen tiende van hun tijd in een gebouw doorbrengen.

Het resultaat hiervan is dat de meeste mensen waarschijnlijk worden bedreigd door vervuiling binnenshuis dan daarbuiten. De reden voor al deze vervuiling binnenshuis zijn bronnen die deeltjes en gassen in de lucht afgeven. Deze activiteit vermindert de kwaliteit van de lucht in het gebouw, waardoor het vaak minder veilig wordt dan buiten.

Een gebouw dat niet goed wordt geventileerd, zorgt ervoor dat deze chemicaliën en verontreinigingen zich in de loop van de tijd blijven ophopen. Dit komt omdat de ventilatie onvoldoende lucht van buiten het gebouw naar binnen haalt om de vervuilende stoffen te verdunnen. Emissies zoals gas en olie beginnen zich dan ook gewoon in de lucht op te hopen.

Een van de belangrijkste bronnen van deze vervuiling zijn alle schoonmaakproducten en verschillende andere chemicaliën die in het dagelijks leven worden gebruikt. Vochtig tapijt, bepaalde meubels, radon, stof, pesticiden en voertuigemissies dragen allemaal bij aan deze opbouw. Deze verontreinigende stoffen kunnen een gevaar vormen voor de gezondheid van de bewoners van het gebouw, inclusief bedreigingen zoals kanker.

Met al deze bedreigingen is het begrijpelijk waarom het erg handig kan zijn om te profiteren van een binnenluchtkwaliteitsmonitor. Deze werken door drie verschillende dingen te meten met behulp van drie verschillende sensoren. De sensoren zijn voor koolmonoxide, zuurstof en kooldioxide.

De zuurstofsensor detecteert zuurstofgas met behulp van een elektrochemische sensor. Wanneer zuurstof door de sensor gaat, wordt het gebruikt om een ​​chemische stof te oxideren. Dit genereert een elektrische stroom die wordt gebruikt om de aanwezigheid van zuurstof in de lucht te meten. Doordat deze sensor altijd wordt blootgesteld aan zuurstof, zullen de meeste uiteindelijk binnen een paar jaar doorbranden.

De koolmonoxidesensor is ook een elektrochemische sensor die op vrijwel dezelfde manier werkt als de zuurstofsensor. De kooldioxidesensor daarentegen is een infraroodsensor. Het zendt een straal infrarood licht door de monsterlucht. De concentratie kooldioxide beïnvloedt hoeveel van dit licht wordt geabsorbeerd en dit wordt gebruikt om de concentratie te bepalen.